Książka którą czyta się jednym tchem, przy okazji tracąc sympatię do głównych bohaterów (albo raczej bohatera) z każdą kolejną stroną. Ale po kolei. Dobrze zrobiłem biorąc się najpierw za Bez litości, a potem dopiero Wojnę totalną. Dzięki temu widoczny był dla mnie rozwój autora jako pisarza. W biografii olsztynian prawie zupełnie udało się wyeliminować wpadki... Czytaj dalej →