Rok 2020 póki co jest, delikatnie mówiąc, niespecjalny. Twoja Stara stara się nie przejmować wydarzeniami na które nie ma wpływu, więc odwraca swoją uwagę grami video i metalem. A co ostatnio usłyszała, kto nie umie wejść do rzeki, oraz kto handluje wannami, dowiecie się z pierwszej w tym roku Krótkiej Piłki.
Krótki wpis o deweloperach i black metalu, opatrzony bardzo ciemnymi zdjęciami. Jak nie chcecie czytać, to Fuck Off And Die!
Skoro Wieśki mogą, może i Twoja Stara! Wszystkie Top-15: cudze płyty, nasze płyty i piosenki! Wiwat!
Piłka meczowa: Spectral Voice: Eroded Corridors of Unbeing Po trzech latach raczenia publiki demówkami i splitami, Amerykanie ze Spectral Voice (grający też m.in. w Blood Incantation) nagrali w końcu pełno-wymiarowy album. I słodki jeżu, jest on wspaniały. Duszny jak polskie autobusy w lecie death-doom w formie 5 porywających kompozycji, które na zmianę to kroczą majestatycznie,... Czytaj dalej →
Klub ZPT mieści się w jednym z budynków fabrycznych na terenie kompleksu Tytano w Krakowie. W okolicy znajduje się mnóstwo lokali usługowych i gastronomicznych, w tym salon fryzjerski, kawiarnie i restauracje (mięsne i nie). Ogólnie więc bardzo spoko, bo przed gigiem można coś zjeść, a nawet zrobić się na bóstwo. Samo Zet Pe Te składa... Czytaj dalej →
Na koncert Triptykon zamierzałem się od paru dobrych lat i w końcu się udało. W czasie urlopu spędzanego w stolicy Małopolski, pokonując smog i sporą odległość od klubu, dotarłem z małym opóźnieniem do Kwadratu, gdzie od paru minut grało już... Blaze of Perdition: Wygląda na to, że ich twórczość pozostanie mi obojętna, zarówno z płyt,... Czytaj dalej →
Moanaa: Byłbym pod wrażeniem, gdybym nie słyszał wcześniej pewnego pomorskiego zespołu o nazwie Blindead. Bo Moanaa gra dokładnie to samo, tylko bez zapadających w pamięć piosenek. Mord ‘A’ Stigmata: Bez dwóch zdań koncert wieczoru. Widziałem ich po raz trzeci i po raz trzeci było bdb, a piosenki z epki Our Hearts Slow Down idealnie wkomponowały... Czytaj dalej →
Piłka meczowa: High on Fire: Luminiferous Poddając się wszechogarniającemu hajpowi na ten zespół, sprawdzam ich kolejne płyty od czasów Death is this Communion. I szczerze mówiąc, każda nudziła mnie strasznie- takie trochę cięższe motorhedy, wszystko na jedno kopyto, a fajnych piosenek co kot napłakał. A tu niespodzianka. Luminiferous, choć stylistycznie nie różni się od poprzedniczek, kopie... Czytaj dalej →
Website Powered by WordPress.com. Autor motywu: Anders Noren.
Twoja Stara Gra Metal 