Porwanie się na 20 płyt w ramach jednej KP było błędem, gdyż pisanie trwało 4 razy dłużej, a jakość też nie jest jakaś wyśmienita. Więc od teraz wracam do zwyczajowej dyszki, a Was zapraszam do lektury, bo parę dobrych rzeczy się tu załapało.
Po 12 latach przerwy na koncertową mapę Polski powrócił Mystic Festival. Mimo, że zestaw wykonawców jakoś wyjątkowo nie trafiał w moje gusta, to jednak impreza odbywała się blisko mojego domu, a cena była całkiem znośna, więc szkoda było przepuścić taką okazję.
Po ponad 20 latach gry w Lamb of God, Mark Morton wydał solowy krążek, na który zaprosił doborowe towarzystwo wokalistów. Czy wyszło z tego coś wartościowego?
Piłka meczowa: Furia: Księżyc Milczy Luty Moje ostatnie spotkania z pełnowymiarowymi nagraniami Furii, można rozłożyć na następujące fazy: Faza odrzucenia- zwykle pierwsze 2-3 odsłuchania, Faza zaczepienia- kiedy do głowy wrzynają się najbardziej nośne melodie, słowa (“Za ćmą… W DYYYMMM!”, “Zabieraj łapska z mojego ramienia”) Faza zrozumienia- kiedy zaczynam kumać o co chodzi, Faza zniewolenia- po... Czytaj dalej →
Krótkie marudzenie na wstępie, coby wydalić żale z organizmu i mieć z głowy. Ten rok ssał wielką murzyńską pałę. Na szczęście tylko na platformie osobistej, bo dobrej muzyki było dużo. Rozczarowania: chyba tylko nieszczęsny koncert Faith No More. na nic innego się jakoś nie nastawiałem. Koncerty: tu było dużo dobrego: At the Gates na Brutal... Czytaj dalej →
Czyli kolejna porcja skrótowych "recenzji" płyt. Jak się uda i starczy czasu oraz determinacji, w 2013 odejdę od tego systemu, na rzecz tradycyjnych, dłuższych opisów płyt. 7 Horns 7 Eyes: Throes of Absolution - progresywna mieszanka rozmaitych stylów, głównie słychać doomnie powolny death z drobinkami djentu. W miarę, ale tak od połowy zaczyna nużyć. Acid... Czytaj dalej →
Website Powered by WordPress.com. Autor motywu: Anders Noren.
Twoja Stara Gra Metal 