Metal i Piekło
Póki co najgorsza płyta tego roku. Oto dlaczego: Piosenki są na jedno kopyto. Wszystkie mają zbliżone tempo, ten sam nastrój przegiętej, westernowej dekadencji i oparte są na tych samych dźwiękach. W połowie drugiej zacząłem sprawdzać ile jeszcze do końca całej płyty. Kicz. Powiązany z w/w westernową dekadencją. Jesteśmy tak bardzo straceńczy, zepsuci i źli, a... Czytaj dalej →
Miejscówka: Był to mój pierwszy koncert w gdańskim B90, więc aby tradycji stało się zadość, oto krótki opis tego klubu. Znajduje się on w jednym z hangarów na terenie stoczni, otoczony podobnymi budynkami, żurawiami itp. Przed drzwiami stały kontenery, w których można było kupić picia i koszulki. Jeszcze przed rozpoczęciem show, podjechały jeszcze 4 foodtrucki,... Czytaj dalej →
CD Pierwsze słowo, które przychodzi mi do głowy, kiedy myślę o poprzedniej płycie Behemotha, wydanym w 2009 roku Evangelionie, jest intensywność. Cały album był gęsty wręcz od dźwięków, beatów itd. I w tej kwestii zaszły wielkie zmiany. Jakkolwiek są tu piosenki, które z powodzeniem mogłyby ujść za “starego Behemotha” (np. “Furor Divinus” albo “Amen”), to... Czytaj dalej →
Podchodziłem do tej pozycji ze sporymi obawami. Widziałem kiczowate trailery, żenujące fragmenty dotyczące seksualnych ekscesów na Plotku - nie zapowiadały nic dobrego. Szczęśliwie, poznane w ten sposób fragmenty są rozpuszczone w pełnym dziele, dzięki czemu i dostajemy do nich kontekst i są rozmyte w tekście. A tekst zredagowany przystępnie- dość powiedzieć, że łyknąłem całość praktycznie... Czytaj dalej →
...czyli zbiór luźnych myśli Waszego ulubionego bloggera na temat najgorętszego związku z polskim szołbiznesie! (hmm, nie brzmi to tak tryumfalnie jak mi się wydawało.) Pewnie nigdy nie dowiemy się, jak jest w istocie, ale wydaje się, że jest to tak zwana z angielska win-win situation. Nergal promuje się jak ocipiały w Polandzie, gdzie do tej... Czytaj dalej →
W ostatnią sobotę miałem przyjemność zobaczyć największą obecnie gwiazdę polskiej muzyki rozrywkowej- zespół Behemoth (tak, to tam gdzie gra i śpiewa chłopak Dody- soras, musiałem). Pierwszym supportem był grający podobno stoner rocka zespół Black River. Niestety, nie mogę nic o ich występie powiedzieć, gdyż w czasie ich występu wraz ze znajomymi kitraliśmy w krzakach niewypite... Czytaj dalej →
Wspierane przez WordPress.com. Autor motywu: Anders Noren.
